- wyznawać się
- несов. na czym разг.разбира́ться в чёмSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wyznawać się
Смотреть что такое "wyznawać się" в других словарях:
wyznawać się – wyznać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} znać się na czymś, orientować sięwczymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyznawać się dobrze na jakichś sprawach. Nie mogę się wyznać w nowych przepisach podatkowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wyznawaćznaję, wyznawaćznaje, wyznawaćwaj, wyznawaćany {{/stl 8}}– wyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wyznawaćznam, wyznawaćzna, wyznawaćznają, wyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przyznawać się do czegoś, wyjawiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyznawać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwierzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwierzać sięam się, zwierzać sięa się, zwierzać sięają się {{/stl 8}}– zwierzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zwierzać sięrzę się, zwierzać sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} opowiadać komuś o swoich osobistych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spowiadać się – wyspowiadać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wyznawcach religii chrześcijańskiej: wyznawać swoje grzechy przed kapłanem lub w jego obecności w celu otrzymania rozgrzeszenia; odbywać spowiedź : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spowiadać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapatrywać się — ndk VIIIa, zapatrywać sięruję się, zapatrywać sięrujesz się, zapatrywać sięruj się, zapatrywać sięywał się 1. forma ndk czas. zapatrzyć się (p.) 2. «mieć pewien pogląd na coś, wyznawać pewne zasady; sądzić, uważać» Zapatrywać się na coś realnie,… … Słownik języka polskiego
wyznać — dk I, wyznaćznam, wyznaćznasz, wyznaćznają, wyznaćznaj, wyznaćznał, wyznaćznany wyznawać ndk IX, wyznaćznaję, wyznaćznajesz, wyznaćwaj, wyznaćwał, wyznaćwany 1. «wyjawić coś, zwykle jakąś tajemnicę, coś ważnego; przyznać się do czegoś, ujawnić… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
zasada — ż IV, CMs. zasadaadzie; lm D. zasadaad 1. «teza, w której treści zawarte jest prawo rządzące jakimiś procesami; podstawa, na której coś się opiera, reguła» Elementarna, ogólna, podstawowa zasada. Zasady fizyki. Zasady poprawnej wymowy. Zasady gry … Słownik języka polskiego
spowiadać — ndk I, spowiadaćam, spowiadaćasz, spowiadaćają, spowiadaćaj, spowiadaćał, spowiadaćany rel. «o duchownym: słuchać czyjegoś wyznania grzechów dla udzielenia rozgrzeszenia» Ksiądz spowiadał umierającego. spowiadać się «o wyznawcach niektórych… … Słownik języka polskiego
wierzyć — ndk VIb, wierzyćrzę, wierzyćrzysz, wierz, wierzyćył 1. «przyjmować, uznawać coś za prawdę; być przekonanym o czymś» Wierzyć w sny, zabobony. Wierzyli, że wrócę do kraju. Wierzyła, że zdarzają się ludzie bezinteresowni. Wierzyć w Boga. Wierzyć w… … Słownik języka polskiego
